Deze keer gaan we in ‘de trouwe supporter’ het mysterie oplossen van ‘de meneer met dat grijze haar en de mooie auto, die er altijd is’. Nu weten we dat de auto een BMW is en de meneer Piet Schopman heet. De meest aangename invulling van de zondagmiddag is voor hem voetballen kijken langs de lijn op het veld. Meestal dan….Toen de Bataven vorig jaar bij MSC in de rust al met 4-0 achter stond is hij naar huis gegaan. Dat gebeurt nooit maar er was geen eer meer aan te behalen en niet leuk om te zien.
Wie is Piet Schopman? Piet is geboren en getogen in Huissen en heeft een ‘blauw hart’. Zijn vader was betrokken bij de oprichting van RKHVV, was keeper van het 1e elftal en was uiteindelijk ook 25 jaar voorzitter. Piet is dus opgegroeid met voetbal en kon zelf ook lekker ballen. Op z’n 16e maakte hij z’n debuut in het 1e elftal van de club. Jong en vol enthousiasme begon hij aan het avontuur. Helaas heeft het maar kort geduurd. Zijn geroutineerde medespelers gingen er iets minder vol, en enthousiast in en daar zei hij wat van. Er veranderde echter weinig en Piet pakte z’n biezen en vertrok. Achteraf misschien gewoon een reactie van een puber…..Hij kan er in ieder geval om lachen. Daarna leerde hij het kroegleven kennen in Huissen en een aantal jaren later z’n vrouw Fia in Gendt. Van voetballen op het veld kwam niks meer maar in de zaal heeft hij het nog wel even vol gehouden.
Een leuke anekdote is nog, dat hij toch ook wel graag met z’n vrienden bij jonge Kracht wilde voetballen. Hij had het geregeld maar het duurde maar een dag totdat z’n vader er achter kwam en het geheel weer terugdraaide.
Zit het voetbal dan in de genen? Waarschijnlijk wel. Zijn zoon kon ook op heel jonge leeftijd al leuk voetballen en had talent. Hij wilde echter alleen maar spelen als z’n vader meeging. Soms een hele klus voor Piet om dit met z’n werkzaamheden voor elkaar te krijgen maar het ging. Zoonlief moest dan wél zijn best doen! Dat was niet altijd het geval en Piet lacht: “Ik gaf hem op z’n mieter , en daarna was het gelijk over”. Zijn carrière was nog korter dan die van z’n vader. Het lag niet alleen daar aan maar hij kon bij de F-jes z’n draai niet vinden, wilde veel meer dan z’n teamgenootjes en dat vond hij niet leuk meer. Daarna is Oscar gaan tennissen.
Ondanks dat het hart van Piet niet meer in superconditie is heeft het een kleurverandering wel kunnen doorstaan. Het is nu echt oranje/zwart en geniet hij al jaren van het voetbal bij de Bataven. Misschien is hij al wel zo’n 40 jaar lid van de supportersvereniging? Vroeger ging hij altijd met z’n zwagers naar de wedstrijden. Met z’n vieren in de auto en ze genoten ervan. De familie werd even doorgesproken en bij alle verenigingen werd er wat toegevoegd aan het ‘gehaktballen klassement’. Bij Piet stonden de gehaktballen van de Zweef op de eerste plaats. De ‘Bataven-ballen’ heeft hij nooit geproefd! Hij weet nog goed dat ze bij FVC in Leeuwarden waren en aan de kantinedame vroegen of ze nog ballen had….De dame in kwestie keek even naar beneden en antwoordde :“dacht het wel”. Het was altijd lachen met z’n allen. Inmiddels woont er één zwager in Driel en moet daar aan z’n plaatselijke verplichtingen voldoen, een ander is een echte Vitesseman en zit meer in het Gelredome dan ergens anders. De viermanformatie is uit elkaar gevallen maar Piet is in z’n eentje toch nog altijd aanwezig. Zat hij vroeger op de tribune, nu staat hij op de bult , leert daar weer mensen kennen en zo is er ook een vast clubje.
Tegenwoordig gaat het allemaal wat rustiger, het moet wel en je wordt ouder. Vroeger was de derde helft ook heel belangrijk. Dan kwam je thuis op de bank terecht en haalde je Studio Sport niet meer. Dat was dan meteen het weekend. Piet heeft altijd gewerkt, met plezier maar veel meer als werk en voetbal was er niet. Nu hoeft het niet meer persé maar werkt Piet op z’n 67e nog wel. Een paar uurtjes per dag en dan is het weer mooi geweest. Verder tafeltennist hij nog en hij wandelt veel. Niks doen is niks voor Piet. Die uitsprak moeten we bij de Bataven maar meteen opslaan; wie weet iets voor de toekomst?
Er zijn Piet niet hele speciale hoogtepunten bijgebleven. Ja natuurlijk de kampioenschappen en bekerwinst. Dat is altijd leuk. Een beste voetballer dan misschien? Ja, Theo Wiltink, dat was een geweldige speler, en Joop Heeze. Zij gingen voor alle ballen en die vechtlust ziet hij graag. Op dit moment noemt hij Rob Dellemann en Stef Beijer, zij zijn echt een stabiele factor. We vragen of Piet nog een mening heeft over de trainerswissel op dit moment? Nee, niet echt, Piet is bescheiden. Niet het type dat alles wel beter weet langs de kant. Hij ziet wel dat de laatste wedstrijden er meer spelvreugde is en voelde niet echt een klik tussen spelers en vorige trainer. Die lijkt er nu meer te zijn.
Tot slot: “Laten we hopen dat de Bataven in het linker rijtje eindigt, met RKHVV net daar onder”.
↧